dört kişilik bir ailenin dünya sürgünü....

  anaokulundan her ay etkinlik bülteni yollanıyor..gidecekleri tiyatro,sinema,binicilik yerlere dair..bir de gün gün doğum günü olan arkadaşlarının kutlamaları...aslı ile buzdolabına yapıştırdığımız bu bülten ağlak zamanlarında kurtarıcı oluyor,bak bugün mustafanın bugün türkerin doğum günü diye dikkatini dağıtıyorum,ya da okula gitmek istemediği günlerde mum üfleyecek arkadaşın,belki sen de üflersin,iyi ki doğdun olacak diye gaza getiriyorum...işe yarıyor..ama çocuğun içinde ukde kaldı,ne zaman benim doğum günüm,benim pastam nerde...diye ardı arkası gelmeyen sorularla nisanı zor geçirdik..herkes de doğuracak ayı bulmuş.. gariban kızım temmuz 7 doğumuyla bütün doğum günlerini çekirdek aile olarak kutlamaya mahkum..okul tatili ve çevresinde kimse olmayacak..ha,ilerde,çok samimi arkadaşı olur,belki o gelir de geneli sessiz geçecek doğum günlerinin...iyi dost doğum gününde belli olur hesabı... eli işe yatkın,ne yapsam ortak çıkıyo..hem de kirlenmesine kıyamadığım elbiseleriyle..kirle

başlıkta adı geçen bir alerji aşısının markası..renk renk dozları vardı,edebiyat öğretmenim her ay bir rengin bir miktarını vurulurdu..rengarenk oluşundan sebep alerji özel bir rahatsızlık gibi gelirdi bana,özenirdim..tabi kendimin has alerjik olduğunu bilmeden önceydi bu..hatta genlerimin bunu kızıma da aktaracağını hiiç mi hiç bilmememden önceydi...çok küçükmüşüm,annem bahçedeki asmanın altına salıncak kurmuş beni uyutuyormuş,ve ben bayılmışım...derhal acile gitmişler okm ssk o zamanki adıyla...uzun araştırmalar tahlil tetkik felan çapaya sevketmişler..orda alerjk olabileceği söylenmiş,ve bingo  benim üzüm tozuna alerjim varmış...yılanın sevmediği ot başında biter misali..peki annemler kestirmiş mi asmayı,hayır tabii ki...çok üzümünü yemişimdir,hakkına girmemek lazım..buna ilaveten çayır otu tozuna aşırı duyarlıyımdır,o herkesin bayıldığı çayır çimen piknik benim kabusum olabilir bir kaç ay...çok şükür cildimde döküntü oluşmadı hiç,ama aslıda geçen haftadan beri tüm vücuda yayılan kı

verilen arayı sayamıyorum artık..aslı şimal ve kardeşi yusuf cemal annelerini yeterince meşgul ediyorlar..bi de feys illeti hastalık oldu başıma.okula da başladım,sınavdı,dersti derken zaman inanılmaz bi şekilde geçiyor.hele de şu son zamanlarda uykuya düşkünlüğümü de hesaba katarsak yemeği bile yapmadığım çok gün oluyor..aslı okulda yiyordur hüsnü zannıyla akşam öğününe yüklenmeden çorba,makarna veya pilavla günü sonlandırıyoruz... 3 haziranda yıl sonu gösterileri olacak Ataşehir de...küçük palyaço olacakmış...arada bir kardeşinin müzikli çıngırağından müzik açıp gösterisini yapıyor,ama bana çekmiş hiç beceremiyo..nerdeyse kapaklanıp düşecek yere...inşallah gösteriyi birbirine katmaz... dil ve sosyal gelişimi son hızda...maşallah benimle çene yarıştırıyor..çorbanı ye diyorum,deli kız bana çorba yenmez içilir gibi laf ebeliği yapıyor..daha bu yaşta türkçeyi doğru kullanma ve anlatım bozukluğunu giderme derdi içinde..öğretmeni de söylemişti toplantıda,onların da laflarını düzeltiy