dört kişilik bir ailenin dünya sürgünü....

biz okuldayken aslı,kafasını yukarı kaldırıp,ellerini de iki yana açıp şunları söylüyormuş; anne (y)ok,baba (y)ok,nena (y)ok,dede (y)ok..... önce öylesine demiştir diye düşünmüştüm ama,benim de yanında olduğum bir çok zamande öyle duygusal bi söyleyişi var ki,vicdan felan kalmadı bende.... ne zaman çıkacak diye beklediğim su karakteri çıkmış da haberim (y)ok..... 18.ay da doldu dolacak..ama tek kelime yazmadım gelişimle ilgili..hep foto ekledim..sanki eskiyecekmiş,kaybolacakmış gibi...hatıraları taze ya gözümde,unutmam sanıyorum ya...unuttuğum bişey var,kızım büyümüş de depresyona girecekmiş nerdeyse...kendi hengamemden onun minik gibi görünen ama kendisi için ne büyük değişimler olan hallerini sadece fotoğraf yoluyla canlı tutuyorum diyordum..yazmak da lazımmış...hayat hızlı,haller değişken olunca ayak uyduramıyorum bu ritme... artık ona sarıldığımda doluyor kollarım..bir çift minik kol da bana dolanıyor sıcacık...sıkı sıkı..öpüyor,anammm diyor...saçlarımı tarıyor,tararke

pek yazamadım bu aralar...yaşlandık mı ne...her ne kadar sanal aleme uğrayamasam da reelde faaldim..aralık ayının başında avm avm dolaştık,annem,zuhal teyze ve zehra ile... d-r en çok sevdiğim mağazalardan.sallanan ata binmek,kitapları karıştırmak,cd lerin yerini değiştirmek felan... tabi bu karıştırmalar sonrasında kitaplar 2.ele düşüyor..iki hafta sonra da indirime felan girer mecburen... endinnn,addııı..... büyümenin etkisi...poz verip gülebiliyorum...ama pek bi masum çıkmışım..... gazete ekleri sayesinde 3d li görüntüler de elimden geçmiş oldu.... bunu kafama takmadan konsantre olamıyorum....lazutlara benzedim haçan... biz ailecek barney and friendsi izleyip a laavvv yuuuuu viiii laaaavvv miiii diye bağrışıyoruz....ben ise baaani looooo loooooo demeyi tercih ediyorum... 1.kurabiyeyi al,sıkıca tut... 2.arka taraftaki çamaşır yığınına bakmadan yiyişime konsantre ol....... 3.elinin tersiyle kurabiyeyi ağza doğru it... yakışmışız değil mi...grubun en küçüğü ama en çok se

Annem gibi otobüste uyuklarım...... içini boş bulduğum her şeye sığmaya çalışırım.... bir sürü toka içinden bulduğumu saçıma takarım.... blogger yazarı-çizerim... ee azıcık da asabi miyim neyim.... alemle irtibat halindeyim,bağlantıyı asla koparmam....

Mustafa’nın yıllar önce,henüz biz biz değilken bana hediye ettiği çekmeceli küçük kutum vardı.evlendikten sonra onu monte etmiş ve onu biriktirdiğim kalem ve diğer kırtasiye malzemelerime depo yapmıştım..siirte gidip de aslıyı beklediğim günlerde boşluktan sıkılınca ahşap boyama hevesim gelmişti..bi gecede kutuyu kahve ve altın renginde boyamıştım.üzerine de eski görünümlü dünya haritasını aplike etmiştim.hala da çok severek kullandığım bir çekmecedir…ama kalem ve ıvır zıvırlarım artık sığmıyor,taşıyor çekmecelerinden…bir haftadan beri de aslının gözdesi oldu.kalem istediğinde kendi kalem kutusundan değil de benimkilerden olacak illa ki…kimseye vermediğim,kısa süreli olsa bile kullanmaya kıyamadığım kalemlerim,renkli post itlerim,zarflarım,renkli dosya kağıtlarım,minik post kartlarım ve onarın minicik zarfları,renk renk kokulu kokusuz,hatta termometreli silgilerim,bütün varım yoğum aslının işgaline uğruyor…açıyo,bakıyo…gönlüne hoş gelenlerle yazıp çiziyor…ama benim de içim çiziliyo ner