dört kişilik bir ailenin dünya sürgünü....

aklım havada gezdiğimdendir herhalde,sürekli bulutları,ayı güneşi,uçakların havada bıraktığı izi takip eder dururum... bu esnada çokça çarparım bir yerlere bir yerlerimi...vücudumda sebebini hatırlayamadığım morluklar çürükler vardır.. salaşımdır elimi kolumu kullanmada..ama neyse ki bu seferde bir kaza yaşamadan görebildim manzarayı..ve çok şükür ki makinem de yanımdaydı... acelem de olmayınca işten çıkan insan yığınlarının yorgun bakışlarına aldırmadan bol bol fotoğraf çektim...o an güzeldi...hep güzel kalsın diye şimdi burdalar....

Aslında altın günü mü demeliydim bu güne,bilemiyorum..Altın gibi geçen bir gün olduğu kesin de bunun daha da ötesi bir değere haizdi bu Pazar…üniversiteden sınıf arkadaşlarım ve dershane yıllarından iki tarihçi arkadaş bugün bzana geldiler..Dün gece 2 den itibaren onlara hem güzel hem hafif yiyecekler hazırladım..sık sık misafir ağırlamayınca,gelenin hem gönlünü hem gözünü hem de karnını doyurmak çok motive ediyor beni…Yenilenmiş hissediyorum her anlamda kendimi…Beş kadın beş çocuk,üstelik sadece içlerinde Aslı vardı kız olarak,şen gürültüler eşliğinde muhabbet ettik,projelerimizi konuştuk,dertleştik,ağlaştık… Şimdi misafirlerim gitti,evi topladım,süpürdüm,kirli bulaşıklar makinede sesli sesli yıkanıyor…Çocuklar uyudu,ne mutlu ki Yusuf kusmadan bu günü bitirdi maşallah…Kendimi işe yaramış görünce pek bir mutlu geçtim bilgisayar başına… Konuşurken arkadaşımın birinin özel bir meselesi hakkında istişarede bulunduk,fikirler yürüttük,malumdur her sohbette olmazsa olmazdır,ilişki...