Bugünlük böyle olsun..

-
Her sabah bir sürü hayalle uyanıveriyorum...Hava açık,mutlaka makineyi de alayım yanıma..Bir kaç doz çekerim diyorum kendime...Güzel bir kahvaltı,sert bir kahve,hele de duş alıp yepisyeni açılıverse bir zihnim...Çocukları yüzlerinde canlı bir gülümsemeyle bırakabilsem,acabalar kalmasa içimde...Yanıma aldığım her kitaba göz gezdirsem,sorular çözsem,kendime verdiğim sözlerden en azından bir kaçına tik atabilsem memnuniyetle "yapıldı" diye...




Bunu da mutlaka yazmalıyım dediğim güzellikleri,minik ama mutlu eden ayrıntıları...Armut ağacı arayan inekleri,sabah çamaşır için ateş yakıp su kaynatan teyzeyi ve bembeyaz asılı çarşafları....Elma,armut ve cevizlerin gölgelendirdiği dik çatılı Şebin evlerini çekebilsem mesela...





Salı günleri kurulan köy pazarına sabah namazıyla uyanıp uğrayabilsem..Kovalarca böğürtleni,o serinlikte buğulanmış renkleriyle bloga aktarabilsem.Ne yazık ki günlük hayatın hay huyu arasında kaynayıveriyor hepsi...Sıcaklığını kaybedince yazasım dahi gelmiyor..Sessizce okuyorum blogları..Çoğunlukla yorum bile yapamadan,selam veremeden...



Biraz da artık gerçekten bir uzaklık sahibiyiz ya,o okuduklarıma da yansımış...Dağ başında gibiyim (aslında tam da öyleyiz..Bi ara fotoğraf eklersem daha iyi canlanacak buranın görüntüsü)



Kendimi elindeki bir sürü haberi kaçıran muhabir gibi hisediyorum...Sonra o kaybedilenler eskiyor nazarımda,yazacak mecal de heves de kalmıyor ertesi günlere...



Nihayetinde yavaş bir hayat sahibi olduk gibi...Şimdilik...Günün erken karardığı,saate baktığımda daha 20 imiş dediğim akşamları yaşıyoruz..gün doğarken uyanan çocuklarımız sayesinde bereketli günler geçiririz umarım...



Önümde çok çalışmam gereken bir yıl var...Yine hedeflerimi yazdım,listeledim...Benim için yeni yıl Eylül'de başladığından sanki yılbaşı gecesi modunda oldu bu listeleme ama ne yapayım bu böyle...7 yaşından beri her Eylül bir milat oldu bana...23 yıl dile kolay....Hayırlı seneler dileyip bitireyim bu yazıyı..(Gene soğudu içim bak,konudan sapınca)



Vesselam...

Yorumlar

alkım doğan dedi ki…
benim miladım da eylüldür. çoğunu uygulayamadığım planlar programlar yaparım eylülde.
okul yıllarının üzerinden kaç yıl geçti hala okula başlayacakmışım, bir şeyler yapmam gerekirmiş gibi hissederim bu ayda.
24 Eylül 2012 16:37
Adsız dedi ki…
Bu yorum bir blog yöneticisi tarafından silindi.
28 Eylül 2012 10:28
Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

B

-
  Bazen bulunmak istemiyorum. Sanırım ayda bir bu ruh haline giriyorum. İnziva isteği de diyebiliriz ya da görünmezlik pelerinine bürünüp etrafa görünmeden yaşamaya devam etmek. Sabaha iyi başlamıştım, neden böyle oldum gene, bilmiyorum. Kendimi sakinleştirmenin bir yolunu bulmalıyım. Her ay bu çözümsüzlüğü yaşamayı göze alamam…Sakin ol ve bir bardak çay iç Fatma… Çay iç ve eski fotoğraflara bak Fatma… Ne göreceksin, ne hissedeceksin bakalım… Özlem... Alışkanlıklar… Sevdiğim bazı işler… Türkçe kitap okumak, saatlerce bir kitaba dalıp zamanı unutmak, bardağımdaki çayın soğuması ve Jelibon’un kucağımda derin bir uykuya dalması. Balkonda ardı ardına sigara içip Candy Crash oynamak… Gerçi özlediğim şey sigara değil de o andaki rahatlığım ve gafilliğim… Bıkana kadar fotoğraf çekmek… Bir yaprağa, minik bir çiçeğe ya da çocuklarımın bir mimiğine odaklanmak ve gene zamanı unutmak… İstediğim anda hareket edebilmek ve deniz kıyısında ya da ormanda olabilmek… Mevsimlerin değişimini do
Devamı

Yeniden Başlayabilmek

-
 Çok iyi bir öğretmendim, öğreticiydim, çünkü öğrettiklerimle yeniden öğrenmeyi de çok seviyordum. Amacım severek hevesle öğretmek, gönülden gönüle bir köprü kurabilmekti. Bitirdiler. Sistemden daha çok kendimi sorguluyorum hangi davranışım sebep oldu buna, davranışım yanlış mıydı gerçekten, dışardan bakıldığında neye göre yanlıştım, nasıldım... Çözemiyorum, çözemediğim için de hala kurcalıyorum, iyileşip atlatamıyorum bu eşiği. Bu travma ilişkisini bitiremediğim için yeni bir başlangıç için güç bulamıyorum kendimde. Adım attım sayılır, Hukuk okumaya başladım ama hala adapte olamadım, sorulara cevap yok, aksine daha da artmakta...Daha önceki kırılmalar enerjimi öyle harcamış ki yeni bir meslek edinmek için heves kalmadı. Bunun da başına bir şey gelir mi, nasıl adım atmalıyım, halbuki daha önce de dikkatliydim, adil ve dürüst olmaya çalışıyordum, acaba şimdi daha farklı mı davranmalıyım...Ne dini ne hukuki ne de ahlaki referanslar bana ümit vermiyor, motive etmiyor...Hepsinin eğrilebild
Devamı

evli evine,köylü köyüne...

-
Resim
artık annem kendi sayfasına dönüş yaptı,eksikleri olsa da insanın evi gibisi yok değil mi..zaten iki kişiye de bir sayfa dar geliyordu...artık bol bol foto yükleyip haberlerimi burdan vericem.annem de artık kendi sayfasına yazı mı yazar,resi mi çizer,bilemicem... sayfamdan da görülebileceği üzere 4.ayımı devirdim annem de bi devrim yapıp beni yemeklere boğdu,adına katı gıda deniyo ama ne katısı,hepsi sıvık....akıp gidiyo boğazımdan aşağıya...tabi bazen o akışı tersine de çevirebiliyorum,hele de yeni bir kıyafet giymişse... havalar daha yeni yeni soğudu,ben de astronot deniyormuş,o zımbırtıyı giyip öylece geziyorum...(ben etrafı seyredip pozlar verirken annem de kilolarına katkıda bulunan künefeleri lüpletiyor...neyseki hafif bi diyete başladı da kesti...) düşünsenize...dışarı gezmemiz hep aynı düzende...evden çıkıp malum güres caddesi (kendisi siirtin çakma istiklali-aynı zamanda tek caddesi gibi),(adapazarında da çark caddesi var)ne ulaşıyoruz,diyarbakır kadayıfçısında oturuyoruz,soh
Devamı