Son Bahar
Kendine zaman ayırmalı insan…Kendine bakmalı ve tam içine
doğru uzanmalı bakışları.Başını alıp gitmeli ama öyle uzaklara doğru
değil,kendinden kaçmadan,kendini ürkütmeden,sessizce..Kalbine
doğru,sessiz,yağmur pıtpıtlarıyla yürümeli,ıslanmaktan korkmadan.Sevdiğinin
elini tutup ama çok da güvenmeden,o olmadan gidebileceğini de bilerek…Yolu iki
kişi yürümek,bir yandan sohbet etmek kolaylaştırdığı için birlikte olduğunun
farkına vararak..Yoksa tüm yollar tek kişilik..İkinciye yer yok asla…Hele ki
muhabbet yoldan alıkoyuyorsa,hızını kesiyorsa,soluğunu tüketip ritmi
düşürüyorsa…
Yürürken yağmurluğunun içine saklamalısın fotoğraf
makineni..Ve çat çat basmamalısın deklanşöre…Netlemeye ayırdığın vakit belki de
ikincisine rastlayamayacağın bir güzelliği görmeni engelleyecek…Pek çok şeyi
hafızana yudum yudum içireceksin,renkleri yayacaksın bronşlarına..Ki dudakların
her aralandığında çiçek bahçeleri dökülecek kelimelerinle…Sonbaharda ölmek
istiyorum..diyeceksin…
Bu gördüğüm bir numune ise gerçeği nedir,aslı nedir Rabbim
diye ayakların yerden kesilecek…Binbir hayal kuruyorum,tüm renklerden tüm
bildiklerimden baharlar kuruyorum kendime ama hayır bunlar da değil…Hayal
edebiliyorsam bunlar hiç değil…Diyorum…
Yürümeyi seviyorum,içimden konuşarak..Sadece kendime hakim
olamadığım için hayran hayran laflar etmelerim dışında…Yol uzadıkça bedenime
bir ahenk vuruyor..Yolla birlikte uzuyorum sanki,yukardan bakıyorum her şeye…Yer
çekiminden azade,beni dünyanın türlü işleriyle bunaltarak hastalığım olmuş
stresimi,çocuklarımı,okulumu,borçlarımı,her şeyi yerde bırakıp yükseliyorum…
Ve hep güzel düşünüyorum,yüzümde müjde almış gibi sırıtkan
bir ifade…Sanki benim ayaklarıma serilmiş bunca şey…Sanki sadece bana
gösterilmiş gibi…Halbuki yol arkadaşımla birlikte aynı yöne bakarak ilerliyoruz…Belki
de benim tamamen uçmamı engelleyen çekimim o…Beni yere bağlayan…
Evet,sonbaharda ölmek,çürümek istiyorum…Yavaş yavaş…hücre
hücre ayrışmak…Yazın ölsem bi anda dağılırım toprağa..Oysaki ben
yıkanarak,rengini bulmuş yapraklara bulanarak ölmek istiyorum…Ve mümkünse “lütfen mümkün olsun Allahım “ Eyüp Sultan Hazretlerinin
yamacında bir yere gömülmek istiyorum…
Yorumlar
öyle bir şeyler yazmıştım.
ne kadar aynıyız.
Yaşamak varken ilkbaharda !..
Kuru yapraklarla bir ölürsün;
Kara toprağa gömülürsün !..
Güzel bir paylaşımdı doğrusu; hislerimize tercüman oldunuz.
Sevgiler
Özlemler
Kalpler
♥♥♥