KEDİSEVER

Gördüklerimi kayıt altına almanın imkansızlığını ve kendi yetersizliğimi fark ettiğim andan beri fotoğraf çekmeye daha bir nazlanır oldum…Bazen sırf o günün anlamına binaen bazen de hatırlamama yardımcı olsun diye alıyorum elime makinemi.

Soğuma değil bu yaşadığım…Da tarif de edemiyorum…Heves çok ancak ben ortamın müsait olmasından tut da saate kadar her şeyin tam da o an için ayarlanmış olması gerektiğini çokça  düşünür olduğumdan mesafe girdi aramıza…

Haftasonları genellikle köye gidince bir temas oluyor,onun dışında da elim gitmiyor doğrusu…Hal böyleyken yazmak da eskisi gibi keyif vermiyor…

 Kedim Cabbar’la ayrılalı beri de kedilerle tam bir yakınlık kuramadım bir türlü…Nedense karşıma çıkan tüm kedileri onunla kıyaslıyorum ve yok bu akıllı değil,terbiyeli değil vs. sebeplerle samimiyeti engelliyorum…

Tam ben bu duyguları yaşarken annem ve babam kedilere kucak açtılar bahçelerinde.Eskiden “alışmasın,yemek verme” derken,şimdi yemeklerden arta kalanları özellikle ayırıp kedilere veriyorlar..Bahçemizde en az altı kedi var sayabildiğim..Renkleri birbirlerine yakın olunca tanıyamıyorum çoğunu.Ama bir sarı kedi var ki,Yusuf ve Aslı onun en büyük hamileri…

 Sarı haricindeki tüm kedileri bahçeden kovalayıp sarıkedi ile sarmaşdolaş oluyorlar..Ellerindeki lokmaya,kaselerindeki yoğurda varıncaya dek,yenebilir her nesneyi paylaşıyorlar…

Ve azman büyüklüğündeki bu erkek kedi,onların sevme adına yaptıkları tüm işkenceye sevimlilikle katlanıyor.

Müthiş bir sırnaşma ve sevilme arzusu vermiş rabbim bu kedilere…Elimle dokunamadığım zamanlarda ayağımla bile olsa sevilmek,dokunulmak istiyorlar…Artık hijyen,alerji gibi konulara takmadan serbest bıraktım onları,Yusuf’la aynı kaptan yiyorlar (ben görmeden ),Aslı o olmadan ödevlerini yapmıyor,bir eli sürekli onun sırtında…

 Ve biz ne zaman köye gitsek,kedilerle haşırneşir olsak,eve dönüşümüz huzurlu ve keyifli oluyor,özellikle çocuklar tarafında…Bu mübarek hayvan,terapi yapar gibi çocukların tüm hırs ve kaprislerini mırmır sesleriyle dindiriveriyor…

Köydeyken burada sürekli kalsak ne iyi olur diye düşünüyorum,bu manzaraları görüp yaşadıkça....