paylaşım mı dedi biri...

Mustafa’nın yıllar önce,henüz biz biz değilken bana hediye ettiği çekmeceli küçük kutum vardı.evlendikten sonra onu monte etmiş ve onu biriktirdiğim kalem ve diğer kırtasiye malzemelerime depo yapmıştım..siirte gidip de aslıyı beklediğim günlerde boşluktan sıkılınca ahşap boyama hevesim gelmişti..bi gecede kutuyu kahve ve altın renginde boyamıştım.üzerine de eski görünümlü dünya haritasını aplike etmiştim.hala da çok severek kullandığım bir çekmecedir…ama kalem ve ıvır zıvırlarım artık sığmıyor,taşıyor çekmecelerinden…bir haftadan beri de aslının gözdesi oldu.kalem istediğinde kendi kalem kutusundan değil de benimkilerden olacak illa ki…kimseye vermediğim,kısa süreli olsa bile kullanmaya kıyamadığım kalemlerim,renkli post itlerim,zarflarım,renkli dosya kağıtlarım,minik post kartlarım ve onarın minicik zarfları,renk renk kokulu kokusuz,hatta termometreli silgilerim,bütün varım yoğum aslının işgaline uğruyor…açıyo,bakıyo…gönlüne hoş gelenlerle yazıp çiziyor…ama benim de içim çiziliyo nerdeyse…onlar da benim çocuklarım gibi..hani nasreddin hocanın kırk yıllık sirkesi gibi,herkese verseydim bi kaç parça eşya,çekmecem hiç dolmazdı …neyse…bu günden sonra paylaşmayı öğrenicem…laptopu da paylaştıktan sonra…yatağımı,uykumu,yemeğimi,boş saatlerimi,…..saymıyorum…….

Annemden inciler…o da benim blogumu bu günlük işgal etti…..