Hastalığa Şükür

Akşam,birdenbire karnının ağrıdığını söyledi Aslı...Tuvalete git,geçer,dedik ama bu farklı bir ağrıydı,geçmedi çünkü...Yarım saat geçmemişti ki,istifra etti,ardından uyumak istedi...Tam,daldı uyudu,derken,tekrar ..Ve tekrar...Hafif de ateş eşlik ediyor kusmalara..Öğlen de bağırsakları bozuktu,ama Aslı'nın oluyordu böyle durumları,pek önemsememiştim..

Çıkarmasına mı üzüleyim,yoksa kendi haline üzüldüğüne mi,bilemedim..Su kaybından dolayı sık sık su istedi,verdim..."Bana dua et" dedi,nasıl edeceğimi de söyledi "Allahım,Aslı'ya,Aslı'nın midesine şifa ver"dememi istedi..""Sana okuyayım mı" dedim..Sesli okumamı söyledi..İsmi Azam duasını ve Tercüman-ı İsmi Azam okudum..Bir yandan da mealini okuyorum içimden..Cevşenin arka kısmından da okudum biraz...Bir an "hasta ben olmalıyım" dedim...Çünkü okudukça ne kadar ihtiyaç halinde olduğumu,açlığımı hissediyordum..Dünya meşgalemden ve bir takım tembellik ve gafletimden uzunca bir süre uzak kalmıştım Rahmani okumalardan...İşte o an,dank! etti kafama..Bu hastalıkta mesaj banaydı aslında...Fiziki sıkıntısını kızım çekmekle birlikte ,dua etmesi istenen,kapıya gelmesi beklenen bendim..Uzak olan kızım olamazdı çünkü..Duayla yaklaşması istenen bendim..

Hastalık bir musibettir,insan gözüyle bakıldığında..Fakat bu musibete biraz geniş açıyla bakıldığında,hatta musibet sebepleri aradan kaldırıldığında dertlerin ne büyük nimet olduğunu görememek asıl musibeti getiriyor başımıza..Çoban,sürüsünü,başkasının tarlasına yaklaştığında ,uyarmak için küçük taşlar atarak geri çevirir ya,Rabbim de bizi,yanlışa saptığında ya da bir sebeple kendinden uzaklaştığımızı gördüğünde küçük taşlar mahiyetinde hastalıklar ve dertlerle geri çeviriyor...Ki asıl olana dönelim...

Günlük hayatta derinliğiyle hissetmeden sarfettiğim bir kaç kelime yada acizane naçizane vede noksan yapageldiğim ibadetler dışında pek de anamadığım Rabbimi,bu gece nasıl da yana yakıla andım...Hem de yazdım...Yazdıkça kalbimi kat kat örten kalabalıktan arındım...Hassaslaştım...Kurtulup hafifledim...Kalemin ucunu içime batırıyorum adeta...



Lütfun da hoş Rabbim,Kahrın da...Zatı hoş olandan boş hasıl olur mu hiç!

Çok Şükür...

Fotoğraflar okulun ilk gününe yetişirken çekilmişti...