G. vilayetinin A.köyünde.....

Ortaokul yıllarında okuma serüvenim çok hızlı seyrediyordu..Babamın okumamı yasakladığı binlerce kitabın arasına gömüldüğüm bir kütüphane vardı okulun 200 metre ilerisinde..Her okul çıkışında Eyüp kütüphanesi ilk uğrağımdı.Saat 17'ye kadar oturmaya bile üşenip ayakta rafların başında okurdum bir solukta,bitiremediysem ödünç alır,sabaha dek bitirmeye uğraşırdım..Her gün kitap alırdım,kütüphanedeki kadın bitirdiğimden şüphe duyardı sanırım,bi garip bakardı bana...İşte o günlerde okumuştum Çalıkuşu'nu...Fazla özümsemeden,bir macera gibi bitirmiştim...Bende çok da duygusal haller işlenmemişti nedense...Öylesine okuyup geçiştirivermiştim belki de...

İlçedeki öğretmen lisesindeki ilk nöbetimdi o gece...Pijama,terlik,laptop,kitap ve bi kaç malzemeyle yurda geldim..Öğrencilerle beraber tabldot yedik,etüt yoktu,günlerden cumaydı...Bazı öğrencilerle etüt yaptık,onlar yattı ben de odama çekildim..İki yatak,diken gibi batan meb battaniyeleri ve demirden dolaplarla klasik bir yurt odasıydı kaldığım yer..Saat gece yarısını geçmişti..Nihayet özlediğim yalnızlıkla başbaşaydım..Zihinden işlemlere geçeceğim ya bu gece...Hayal ettiğim...

Biraz da bu özlemi dindirmek,belki de ev-okul hayatımın yoğunluğundan nefes alabilecek bir gece geçirmekti niyetim..Tabii en büyük niyetim öğrencilerimle biraz daha yakından ilgilenip ders ve ilgi ihtiyaçlarına cevap verebilmek...Yalnızlık bana yansıyan nimetti..

Yatağımı yaptım,bilgisayarımı aldım,ama istediğim inziva büyük ve nedensiz bir hüzünle iniverdi başucuma...Pansiyona gelirken takılmıştı aklıma Feride'nin Zeyniler köyüne giderken hissettikleri...Köy yollarının sarstığı sadece bedenim olmamıştı,ruhum da sallanıvermiş demek ki..Hüzün,ürkeklik,biraz da tedirginlik bir de belli belirsiz bir titreme..Sanki sevdiğimden ayrılmaya zorluyordum,bunun kopuşu vardı içimde...

İki çocuğumu babalarına emanet etmişim,yemekleri bir gece önceden hazırlamışım...Bir nevi kendime terapi mahiyetinde bir gecelik uzaklaşma olacaktı,ama,içime üflenen Feride ruhu olmasaydı tabi..

Tekim,etraf sessiz,gece durgun,okul zaten köyün içinde,bahçelik bir alan..En  küçük kıpırtıda soğukkanlı halim gidiyor,ısınıveriyorum...Aklımda Feride...Yalnızsın..Tek kelimeyle ruh hal bu..Seni tanıyan yok,kendini tanıtacağın kimse de yok..Bir tek öğrenciler var,neşeli,kikirik hallerle gezinen öğrenciler...Her birinin hali bambaşka olan..O anda tüm enerjimi,birikim adına neyim varsa onlara bağışlayabilmeyi,paylaşabilmeyi diledim...

O akşam çalıkuşunun çektiklerini anlayabildim,ne denli içli bir serüven yaşadığının idraki o gece vaki oldu bana...Ve şu fikir de dank etti aklıma,ya okuduğum nice roman karakteri birer birer buluverirse beni bir tenhada,nice olurdu halim...Belki de hepsinden bir nüve yer etmiştir içime,zaman zaman musallat olacaklar kalbime....

vesselam...