Rahat Bir Nefes Alabilirim,Umarım

         Bu blog işi kaçamak zamanlara sığacak gibi görünmüyor.Çocuğun gibi ilgi,alaka istiyor,özenilip yazılmak,sayfası süslenmek istiyor.Arada bir dünyadan notlar düştüğüm çanta içindeki defterime hiç benzemiyor.Arada okuyanlar,çok kıymetli yorumlar bırakanlar oluyor,ki genelde cevap yazmıyorum,yazılanı görmem bile en erken bir hafta sonra olabiliyor.Biraz boynu bükük,pejmürde bir blog benimkisi.Herşeye rağmen çökmeden benim derdimi 4 seneden fazla yüklendi gidiyor.Bana güzel dostlar kazandırdı,hamileyken,taze anneyken,bazen de keçileri kovalayıp delirecekken imdadıma yetişti bloglarda okuduklarımla.Hasılı hayırlı amaçlarla kullanıldığında o şekilde geri dönüt veren bir şey imiş.Keşke daha güzel olabilseydi,ama bendeki maymun bir türlü doymuyor,elimdeki işi beceririrm sanıp daha da istiyorum,talep ediyorum,sonra bütün işler birikince de başlıyorum serzenişlere.Ama Rabbim işte,sıkışmayınca Hızır'ı yetiştirmiyor.Bu dediğim işlerin hepsi,süreçleri çok meşakkatli geçmiş olsa da nihayetinde ferahlığa sebep oluyorlar.Ve o zaman aldığım nefesin tadı nefaseti bambaşka oluyor.

          En son Afyon'a gitmeden önce yazmıştım,sınavlara çalışıyordum ya,işte o en çok çalıştığım dersimden en düşük notu DC almış oldum,ama diğer notlarım beklediğimden de yüksek geldi.Hele CBS 'ye Giriş dersinden 100 almışım ki sonuca çok şaşırdım,hani hocasıyla tanışık olsak torpil geçti diyeceğim ama,adamı sadece bir kere o da sınavda gördüm.Genel ortalamam 4 üzerinden 3.02 geldi,o DC lik dersi de ortalamam sayesinde geçmiş oldum..

 

      Sınavlardan sonra daha yoğun bir ortama düştüm.Sınavlar,e-okul,tübitak araştırma projeleri,onların proje sürecinden daha zor olan rapor yazma kısmı.Üniversite bitiminde tez yazmıştım ama bu rapor daha zor gibi geldi bana.İki hafta nerdeyse günlük hayatta bile akademik dille konuşup tüm imlamı süzgeçten geçirecektim.Aksiliklerim rutindir benim.Bunda da umduğum gibi oldu.Maketlerimiz yetişmedi,maketler bitmeyince fotoları çekilemedi,o olmayınca rapor tamamlanamadı.En son raporu bugün (24) gönderdik,inşallah ellerine geçer yarın.Seneye Allah izin verirse daha profesyonel bir ekip hazırlayacağım kendime,ve ilçe merkezinde oturan öğrencilerle çalışacağım.Zorluğunun yanında çok şey öğrendim,üniversiteden sonra hiç okumadığım kadar makale okudum,inceledim.Yol yordam öğrendim,araştımanın,buluş yapmanın (gerçi bizimkine buluş denmez,daha çok deneme,uyarlama) yapamasak da zevkine vardım.

 

          Bana bir ortam verseler,yığsam kitapları kaynakları önüme,pc yi de açsam,yanında kafamı ayacak bir içecek,yemek bile istemem herhalde.Son iki gün uyumadan çalıştım mesela,gerçi son gün yani dün ayakta uyumaya başlamıştım ciddi ciddi.Ama onun da ayrı bir hoşluğu var.Beynimin öğrenmek için açıldığını, genişlediğini ve tüm bilgileri yutacak kadar aç kaldığını okurken incelerken hissetmiyorum,adeta görüyorum.Bu hevesle kendimden de korkmuyor değilim hani,sırf rahat çalışayım diye bir gece arkadaşımda kaldım,bir gece de oğlanı bakıcısının evine yolladım,nasıl rahat ettiğimi merak edenler için söyleyeyim,hiç aklıma gelmedi,hem o denli güvendiğim bir bakıcım var,vallahi Allah razı olsun,benden daha iyi bakıyor,hem de ben fazla rahatım,bir de Yusuf bu ara ben işlere daldıkça resmen musallat oldu bana,bir saniye olsun ayrılmıyor benden,çok daralmıştım,bir kaç günlük ayrılık iyi geldi bana.Öğrenme aşkına ailemi ihmal etmeye meyilliymişim ya,bundan tedirginlik duyarak kendimi bir süre fren moduna alacağım.İnşallah düzenli olmaya çalışacağım.

 

       Not fişlerini idareye vermişim,projeleri de kargoya.Bir nefes aldım ki,sanki tüm hücrelerime yeniden oksijen gitmeye başladı.O kadar sıkmışım kendimi,derin derin solumayı bile kendime lüks görmüşüm.Şimdi sırtımdan dağlar kalkmış gibiyim ve önümde valiz hazırlamayla geçecek üç gün var.Biriken çamaşırlar yıkanıp kurutulup ayrılacak,en gerekli malzemeler valize eklenecek.Bu sefer tatlı bir yoğunluk olacak İnşallah.

 

Bu yazının da sonuna geldik çok şükür.zaman bulursam Afyon'la ilgili izlenimlerimi ve gözlemlerimi de yazacağım.Selametle...