Hatıralar sardı dört bir yanımı


Baktıkça mutlu olduğum bir kaç fotoğraf ve kartpostalım  vardı,yeni bir kitaplık alamadığımız için hala kolilerde bekleyen kutulara sıkışmış...Nerden hasıl olduysa, onları görmek isteği düştü içime...Daha yemek yemeden,üzerimdeki okul tozunu atmadan,indirdim koca koca kolileri,tek tek deştim içlerini..Aradıklarımı da buldum,ummadıklarımı,hatta unuttuklarımı da..

Üniversite yıllarında çekilmiş fotoğraflarda,her evimde,kendime tuttuğum köşelerimde,en saf (salak da denebilir) hallerimle yakalanmışım..O zamanki beni ancak idrak edebiliyorum..Yüz hatlarıma varıncaya kadar inceledim desem yalan olmaz...Çünkü o yıllara ait ayna yansıması bile hatırlamıyorum..Belki de aynalarla barışamayanlardandım...Biraz yabancıladım,garipsedim...Her ne kadar bedenen genişleme dışında pek bir değişiklik olmasa da,aklen ruhen metamorfizmaya uğramışım...O zamanki bedenimi görünüşümü yadırgadım doğrusu...Şu zaman makinesi olsaydı da,geriye dönüp boşluklarımı dolduraydım....

Ders çalışırken,kahvaltı yaparken,bazen palyaço gibi boyanmış,öylece bakmışım makineye...Eski dostlarımı andım,mutlaka yazmalıyım,adreslerine ulaşmalıyım dedim kendime..Taa 97 den bir kart vardı,okurken öyle mutlu oldum ki,acaba o kartı yazan bugünü düşünebilirmiydi?Benim  bir çöpçü karakterinde olacağını,en uyduruk kağıt kalıntılarını bile saklayacağımı,6 ev gezdirip de tekrardan okuyup duygulanacağımı tahmin etmişmiydi...Kıbrıs'ta bir arkadaşım,bir diğeri Konya'da,birinin nerde olduğunu dahi bilmiyorum...Kopuvermişiz bir şekilde...Ama fotoda,ama mektupta kartta hatırlayıverdim hepsini,hem de sanki bu anda yaşıyormuş gibi....

Aslım,bölge planlama notlarını okuyacağım,hem de 8 sene sonra,acaba Nuriye hocanın aklına mı gelirdi...Okurken nefesimi boğan bu notları şimdi bir dosta bakar gibi okuyorum,harflerden ruh halimi de okuyorum....Ki iki yılda ancak geçmeyi başarmıştım bu dersten...Bu akşam delilik yaptım,ciddi bir delilik,bunca yıldan sonra,ders notlarımı okudum,sindire sindire...Ve daha önce neden okumadığıma üzüldüm..Kıymetini bilmeyip kopye ile ders geçişlerime üzüldüm...Aslında öğrenmek için ne çok malzeme ve vakit varmış elimde,kaçmış su gibi...

Gezdiğim yerleri andım,Konya'yı,Şems'i,Van'da Akdamar'ı,Hendek'te günübirlik turlayışımı,Kuşadası-Germencik'i....Fotolarla tekrar gezdim,soludum oraları..Özellikle bekarken ve de emrivaki şeklindeki gezmelerimi özlemişim...Hesapsız,plansız,bazen parasız,eşyasız..Kendimi bile düşünmeden...

Hatıralar dört bir koldan taarruza geçti,benim kollar zaten havada...Bıraktım kendimi anıların kucağına...Bazen gözlerim düştü,anılarıma, özlenen dostların muhabbetlerine uyandım,kapatacağım yine,ki belki yine görürüm rüyalarımda.....


Yorumlar

Deli Anne dedi ki…
ben de okurken kah seninleydim kah da kendi salak gençliğimde:) çok keyif aldım gene okuurken
*mehtap dedi ki…
arada bir arkaya dönüp bakmayı,eskiye dokunmayı bende severim,iyi gelir...
asılcano dedi ki…
bizim de kitaplığımız küçük o yüzden benim hatıralarda kolilerde:) ben de açmak istyorum ama şimdi hiç zamanı değil.senin blogunu okurken bile sulanan gözlerimi kolileri açtıktan sonra hiç tutamam.doğru kimin aklına gelir ki bir kağıt parçasındaki ''tavana bak'' yazısının, üzerinden 14 sene geçmesine rağmen hala bende olduğu...ağlamak istemiyorum.
pinus dedi ki…
o yazıyı ben yazmamışımdır değil mi..bizim geçmişimiz daha o kadar olmadı :)daha gencim ben :)))
pinus dedi ki…
bu aralar yaşlı bir kadın formuna girdim galiba..anılarla yaşıyorum,gülüyorum...anneme kızardım onun gibi oldum...belki de yeni yaşananların demlenmesi gerek tadına tam varabilmem için...

Bu blogdaki popüler yayınlar

B

Yeniden Başlayabilmek

evli evine,köylü köyüne...