Birinci Gün

Kimsenin beni zorladığı yok ama ben de gün gün aklıma gelenleri yazayım. Bakalım düzenli olarak nereye kadar devam ettireceğim.Dün güzel ve yorucu bir gün geçirdik. İlk defa tek koltukta iki çocukla seyahat ettik İstanbul'a. Arkadaşlarla bol gürültülü bir gün geçirdik. Dünün etkisi ve motivasyonu öyle iyi gelmiş ki bana bugün yaptığım hiç bir iş bana yük gelmedi. Sabah kahvaltı faslından sonra ilk defa Kandıra'da 500 metre de olsa arabayı kullandım ve çocukları okula bıraktım.

Eve gelip tekrar hazırlanıp kütüphaneye gittim. Düzenlenmemiş bir kütüphane var burada. Markete uğradım. Kitap seçmek zor oldu biraz. Sonra markete uğrayıp eve döndüm. Gelir gelmez evi toplamaya başladım. Nevresim değiştirdim, yerleri süpürdüm, yıkanan halıları serdim, kışlıkları çıkardım, o arada makarna için su koydum kaynamaya. Sarımsaklı yoğurt ve tereyağında nane ve biber sosu hazırladım. Öğlen gelen çocuklarla beraber bebekler de yemek yedi. Nihayet bebekler de uyuyunca kendime sıcak içmek bir türlü nasip olmayan kahve pişirdim. O sırada bir tanımadığım ve yüzü aşureden çok sirke dağıtır gibi olan bir komşu aşure getirdi. Ön yargı ile tatsam da aşure tam da sevdiğim gibiydi. Buğdayı eriyerek bembeyaz olmuş, şekeri kıvamında akışkan bir aşure. Ben kıvamı ve rengi tutturamıyorum nedense ama gene de bir haftada iki kere pişirdim. Neyse konu şu ki hala dinç hissediyorum kendimi. Ha bu arada ev sahibi bir kasa nar verdi, inşallah çürütmeden bitirebiliriz.

İstanbul'un tadı damağımda kaldı. Bir dahaki sefere sadece büyükleri alıp tam bir tur yapmayı planlıyorum. Bakalım kısmet olursa. En çok hoşuma giden ise düne dair, Yusuf ile yaptığımız aralıksız sohbet idi. Hiç bu kadar çok konuşmamıştık onunla.